Некои луѓе мислат дека
Од околу 7-от век н.е., процесот на погребување во Европа бил цврсто во рацете на христијанската црква и погребувањето на мртвите било дозволено само на земјиштата во близина на црквата, таканаречениот churchyard. Делот од churchyard кој се користел за погребување се нарекувал
Со растот на населението во Европа, капацитетот на graveyards веќе не бил доволен (населението на модерна Европа е речиси 40 пати поголемо отколку во 7-от век). Кон крајот на 18-от век, се покажала неодржливоста на црковните погреби и се појавиле сосема нови места за погребување на луѓето, независни од graveyards—и тие биле наречени
Етимологијата на овие два збора е исто така доста интересна. Потеклото на „graveyard“ е прилично очигледно; тоа е yard (простор, двор) полн со graves (гробови). Сепак, можеби ќе ве изненади дека „grave“ потекнува од прагерманскиот *graban, што значи „копање“, и е сродно со „groove“, но не и со „gravel“.
Секако, зборот „cemetery“ не се појавил од никаде кога graveyards почнале да пукаат по шавовите. Потекнува од старофранцускиот cimetiere (гробишта). Францускиот збор првично потекнува од грчкиот koimeterion, што значи „место за спиење“. Не е ли тоа поетично?