Neki ljudi misle da
Od otprilike 7. stoljeća n. e., proces sahranjivanja u Evropi bio je čvrsto u rukama kršćanske crkve i sahranjivanje mrtvih bilo je dozvoljeno samo na zemljištima blizu crkve, takozvanom churchyard. Dio churchyard koji se koristio za sahranjivanje zvao se
Kako je populacija Evrope počela rasti, kapacitet graveyards više nije bio dovoljan (populacija moderne Evrope je skoro 40 puta veća nego u 7. stoljeću). Krajem 18. stoljeća postala je očigledna neodrživost crkvenih sahrana i pojavila su se potpuno nova mjesta za sahranjivanje ljudi, nezavisna od graveyards—i ta su se zvala
Etimologija ovih dviju riječi je također prilično zanimljiva. Porijeklo „graveyard“ je prilično očigledno; to je yard (prostor, dvorište) pun graves (grobnica). Međutim, možda će vas iznenaditi da „grave“ potječe iz pragermanskog *graban, što znači „kopati“, i srodno je s „groove“, ali ne s „gravel“.
Naravno, riječ „cemetery“ nije se pojavila niotkuda kada su graveyards počele pucati po šavovima. Potječe iz starofrancuskog cimetiere (groblje). Francuska riječ izvorno potječe iz grčkog koimeterion, što znači „mjesto spavanja“. Nije li to poetski?