Ang pipila ka mga tawo nagtuo nga ang
Sukad sa mga 7th nga siglo A.D., ang proseso sa paglubong sa Europa anaa sa mga kamot sa Kristohanong simbahan ug ang paglubong sa mga patay gitugotan lamang sa mga yuta nga duol sa simbahan, ang gitawag nga churchyard. Ang bahin sa churchyard nga gigamit alang sa paglubong gitawag nga
Sa pagdako sa populasyon sa Europa, ang kapasidad sa graveyards dili na igo (ang populasyon sa modernong Europa hapit 40 ka beses nga mas dako kay sa 7th nga siglo). Sa katapusan sa ika-18 nga siglo, ang dili na masustentahan nga simbahanong paglubong nahimong klaro ug ang bag-ong mga lugar alang sa paglubong sa mga tawo, nga independente sa graveyards—ug kini gitawag nga
Ang etimolohiya sa kini nga duha ka mga pulong usab medyo makapaikag. Ang gigikanan sa “graveyard” klaro kaayo; kini usa ka yard (lugar, bakuran) nga puno sa graves (lubnganan). Apan tingali makapahibulong kanimo nga ang “grave” gikan sa pragermanikong *graban, nga nagpasabot og “magkalot”, ug kini may kalabutan sa “groove”, apan dili sa “gravel”.
Siyempre, ang pulong nga “cemetery” wala lang kalit nga mitungha sa dihang ang graveyards nagsugod sa pagkapuno. Kini gikan sa karaang Pranses nga cimetiere (sementeryo). Ang Pranses nga pulong orihinal nga gikan sa Griyego nga koimeterion, nga nagpasabot og “lugar sa pagkatulog”. Dili ba kini makapabati og poetiko?