„Lie in bed“ или „lay in bed“ на англиски

Lie, lay, lied, laid, layed... Има ли смисла да се решава ова? Сепак се разбираме, нели? Всушност, тоа е многу важно, бидејќи користењето на погрешна форма во овој случај значително го зголемува ризикот од недоразбирање.

Разликата помеѓу глаголите „lie“ и „lay“ всушност не е толку тешка за разбирање:

Го гледате ли тојa разлика? Можете само lay something (вклучувајќи јајца, ако сте кокошка – едно од значењата на lay е „да снесе (јајца)“), но не можете lie something. Нешто или некој може lie somewhere, но не може таму lay. Неколку примери:

Истото правило важи и во сегашно продолжено време:

Втората реченица традиционално би се сметала за погрешна, освен ако не се подготвувате да снесете јајце. Таквата употреба на „lay“ станува прилично честа во говорниот американски англиски, но во пишаниот англиски сè уште се смета за несоодветна. Ако не сте мајчин говорник, подобро е целосно да ја избегнувате.

Напротив, ако некој is laying something, не можете да користите „is lying“:

Се разбира, досега го игнориравме третиот, неповрзан значење на глаголот „lie“, кој е:

Но верувам дека може да се претпостави дека никој нема да го помеша „lay“ со „lie“ во значење „да лаже“.

Збунувачко минато време

Тука работите малку се комплицираат. Минатото време на глаголот „lay“ е „laid“, што не би требало да предизвикува проблеми. Сепак, минатото време на глаголот „lie“ (во значење наоѓање) е „lay“. Почекајте... што?

Од некоја причина, минатото време на глаголот „lie“ е точно истата реч со која се меша во сегашно време:

(Да напоменеме дека иако некои луѓе пишуваат „laid“ како „layed“, тоа е грешка која треба да се избегнува ако е можно.) Разликата помеѓу двата глагола можете јасно да ја препознаете во трето лице еднина:

За да биде уште полошо, кога зборот lie значи „да лаже“, минатото време е „lied“, а не „lay“:

Да се вратиме на нашиот оригинален пример со „lying in bed“:

Интерпретацијата на втората реченица ја оставам на вашата фантазија.

Минато причестие

Но, тука не завршува маката. Сè уште не покривме еден случај: минатото причестие (познато и како „третата форма“ на глаголот), кое ни е потребно за да го формираме предперфектното време. Причестијата се:

За среќа, употребата на предперфектното време со овие три глаголи е прилично невообичаена. Еве неколку примери:

Резиме

Да го завршиме овој текст со неколку други примери на правилна употреба на сите горенаведени форми: