"Lie in bed" apo "lay in bed" në anglisht

Lie, lay, lied, laid, layed... A ka kuptim ta zgjidhim këtë? Gjithsesi e kuptojmë njëri-tjetrin, apo jo? Në të vërtetë, kjo ka shumë rëndësi, sepse përdorimi i formës së gabuar në këtë rast rrit ndjeshëm rrezikun e keqkuptimit.

Dallimi midis foljeve „lie“ dhe „lay“ në fakt nuk është aq i vështirë për t'u kuptuar:

E shihni dallimin? Ju mund të lay something (përfshirë vezët, nëse jeni pulë – një nga kuptimet e lay është „bëj vezë“), por nuk mund të lie something. Një gjë ose person mund të lie somewhere, por nuk mund të lay atje. Disa shembuj:

E njëjta rregull vlen në kohën e tashme të vazhduar:

Fjalia e dytë do të konsiderohej tradicionalisht e gabuar, nëse nuk po përgatiteni të bëni vezë. Një përdorim i tillë i „lay“ po bëhet mjaft i zakonshëm në anglishten e folur amerikane, por në anglishten e shkruar ende konsiderohet i papërshtatshëm. Nëse nuk jeni folës amtar, është më mirë ta shmangni plotësisht.

Përkundrazi, nëse dikush is laying something, nuk mund të përdorni „is lying“:

Deri tani, natyrisht, kemi injoruar kuptimin e tretë, të palidhur të foljes „lie“, që është:

Por besoj se mund të supozohet se askush nuk do të ngatërrojë „lay“ me „lie“ në kuptimin „gënjej“.

Koha e shkuar e ngatërruar

Këtu gjërat bëhen pak më të ndërlikuara. Koha e shkuar e foljes „lay“ është „laid“, që nuk duhet të shkaktojë vështirësi. Megjithatë, koha e shkuar e foljes „lie“ (në kuptimin e vendosjes) është „lay“. Prisni... çfarë?

Për ndonjë arsye, koha e shkuar e foljes „lie“ është pikërisht e njëjta fjalë me të cilën ngatërrohet në kohën e tashme:

(Vini re se megjithëse disa njerëz shkruajnë „laid“ si „layed“, kjo është një gabim që duhet shmangur sa më shumë të jetë e mundur.) Dallimin midis të dyja foljeve mund ta dalloni qartë në vetën e tretë njëjës:

Për ta bërë edhe më keq, kur fjala lie do të thotë „gënjej“, koha e shkuar është „lied“, jo „lay“:

Le të kthehemi te shembulli ynë fillestar me „lying in bed“:

Interpretimin e fjalisë së dytë e lë në imagjinatën tuaj.

Pjesorja e shkuar

Megjithatë, vuajtja nuk mbaron këtu. Ende nuk kemi mbuluar një rast: pjesorja e shkuar (alias „forma e tretë“ e foljes), që na duhet për të krijuar kohën e kryer. Pjesoret janë:

Për fat të mirë, përdorimi i kohës së kryer me këto tre folje është mjaft i pazakontë. Ja disa shembuj:

Përmbledhje

Le të përfundojmë këtë tekst me disa shembuj të tjerë të përdorimit të saktë të të gjitha formave të mësipërme: