Zdania czasowe w języku angielskim: „when” i „will”

Angielska gramatyka nie pozwala nam używać czasu przyszłego w zdaniach podrzędnych czasowych (z wyrażeniami takimi jak „after”, „as soon as”, „before” itp.). W zdaniu podrzędnym czasowym musimy użyć czasu teraźniejszego, a w zdaniu głównym używamy czasu przyszłego lub trybu rozkazującego. Na przykład:

To samo oczywiście dotyczy zdań podrzędnych czasowych wprowadzonych spójnikiem „when”:

W przypadkach, gdy „when” wprowadza pytanie, a nie zdanie podrzędne, używamy „will” do wyrażenia przyszłości:

Sytuacja nieco się komplikuje, gdy pytanie jest pośrednie. Część po „when” wygląda wtedy jak zdanie podrzędne czasowe, ale w rzeczywistości jest rozumiana jako część pytania. Na przykład, jeśli oryginalne pytanie brzmiało: „When will you get the results?”, możemy zapytać:

Drugie zdanie jest gramatycznie poprawne, ale ma inne znaczenie! W pierwszym przypadku pytasz, o której godzinie druga osoba będzie znała wyniki, więc odpowiedź mogłaby brzmieć na przykład „o piątej”. W drugim przypadku prosisz osobę, aby dała ci znać po tym, jak otrzyma wyniki, więc poczeka, aż je otrzyma, a potem da ci znać.

Czasami trudniej jest rozpoznać, że dana struktura jest pytaniem pośrednim. Rozważ następujące przykłady:

Te zdania moglibyśmy przeformułować w ten sposób:

Oba pytania są gramatycznie poprawne, ale tylko pierwsze pyta o konkretny czas, kiedy dana osoba przyjdzie. Czas teraźniejszy w drugim sugeruje, że pytamy, co się dzieje zwykle (na przykład każdego dnia lub każdego tygodnia). Pytanie jest w czasie teraźniejszym, ponieważ odpowiedź również byłaby w czasie teraźniejszym, np. „He usually comes at 5 o'clock.”

Na koniec dodajmy, że „when” można użyć do podania dodatkowych informacji o określonym momencie czasowym. Porównaj następujące dwa zdania:

Te zdania powinniśmy rozumieć w ten sposób: