Временски клаузи во англискиот: „when“ и „will“

Англиската граматика не ни дозволува да користиме идно време во временски зависни реченици (со изрази како „after“, „as soon as“, „before“ итн.). Во временската зависна реченица мора да користиме сегашно време, а во главната реченица користиме идно време или заповедна форма. На пример:

Истото, се разбира, важи за временските зависни реченици воведени со сврзникот „when“:

Во случаи кога „when“ воведува прашање, а не зависна реченица, користиме „will“ за изразување на иднина:

Ситуацијата станува малку покомплицирана кога прашањето е индиректно. Делот по „when“ тогаш изгледа како временска зависна реченица, но всушност се разбира како дел од прашањето. На пример, ако оригиналното прашање беше: „When will you get the results?“, можеме да прашаме:

Втората реченица е граматички точна, но има различно значење! Во првиот случај прашувате во колку часот другата личност ќе ги знае резултатите, така што одговорот би можел да биде на пример „во пет часот“. Во вториот случај барате од лицето да ве извести откако ќе ги добие резултатите, така што би почекал, па потоа би ве известил.

Понекогаш е потешко да се препознае дека дадената структура е индиректно прашање. Разгледајте ги следните примери:

Овие реченици би можеле да ги преформулираме вака:

Двете прашања се граматички точни, но само првото прашува за конкретно време кога лицето ќе дојде. Сегашното време во второто укажува дека прашуваме што се случува обично (на пример секој ден или секоја недела). Прашањето е во сегашно време, бидејќи и одговорот би бил во сегашно време, напр. „He usually comes at 5 o'clock.“

На крај, да додадеме дека „when“ може да се користи за да се дадат дополнителни информации за одреден временски момент. Споредете ги следните две реченици:

Овие реченици треба да ги разбереме вака: