·

pair (EN)
isim, fiil

isim “pair”

tekil pair, çoğul pairs
  1. çift
    He bought a new pair of gloves because his old ones were worn out.
  2. Benzer iki parçadan oluşan bir nesne (örneğin pantolon veya makas gibi).
    She used a pair of scissors to cut the wrapping paper.
  3. ikili
    The pair danced gracefully across the stage during the performance.
  4. Kart oyunlarında aynı değerde iki karttan oluşan bir set.
    He won the poker hand with a pair of jacks.
  5. eşleşen iki öğeden biri
    I found one earring but couldn't locate its pair.
  6. Karşıt tarafların üyeleri arasında belirli bir konuda oy kullanmama anlaşması.
    The senators arranged a pair due to overlapping commitments.
  7. (krikette) bir maçın her iki vuruşunda sıfır koşu skoru.
    The batsman was disappointed to score a pair in his first test match.
  8. (argoda) bir erkeğin testisleri
    You need a real pair to attempt skydiving without an instructor.
  9. (argoda) bir kadının göğüsleri
    The dress accentuated her pair beautifully.

fiil “pair”

infinitif pair; o pairs; geçmiş zaman paired; geçmiş ort. paired; ulaç pairing
  1. eşleştirmek
    The teacher paired the students for the group project to encourage collaboration.
  2. uyum sağlamak
    The bold flavors of the dish pair wonderfully with a light white wine.
  3. iki elektronik cihazı kablosuz olarak bağlamak
    He paired his wireless earbuds with his phone to listen to music during his jog.
  4. çiftleşmek
    The birds pair during the spring season to raise their young.
  5. çiftleştirmek
    The biologist paired the endangered tigers in hopes of conservation.
  6. (siyasette) karşıt taraftan biriyle belirli bir konuda oy kullanmamak için anlaşmak
    The politicians paired so that both could attend important family events without affecting the vote outcome.