·

pair (EN)
noun, verb

noun “pair”

එකවචන pair, බහුවචන pairs
  1. යුගල
    He bought a new pair of gloves because his old ones were worn out.
  2. එක්ව සමාන කොටස් දෙකකින් සමන්විත වස්තුවක් (උදාහරණයක් ලෙස කලිසමක් හෝ කතුරක්)
    She used a pair of scissors to cut the wrapping paper.
  3. යුවල
    The pair danced gracefully across the stage during the performance.
  4. කාඩ් පුවරුවේ එකම ශ්‍රේණියේ කාඩ්පත් දෙකක සමුහයක්.
    He won the poker hand with a pair of jacks.
  5. අනුකූල වස්තු දෙකෙන් එකක්
    I found one earring but couldn't locate its pair.
  6. එක් විශේෂ කරුණක් පිළිබඳව ඡන්දය නොදීමට විරුද්ධ පාර්ශවවල සාමාජිකයින් අතර ඇති කරගත් එකඟතාවයක්.
    The senators arranged a pair due to overlapping commitments.
  7. (ක්‍රිකට් ක්‍රීඩාවේ) තරගයක දෙදින පන්දුවාර දෙකේම ලකුණු ශූන්‍යයක් වීම.
    The batsman was disappointed to score a pair in his first test match.
  8. (වියරු) මිනිසාගේ අණ්ඩ.
    You need a real pair to attempt skydiving without an instructor.
  9. (වචන භාවිතය) කාන්තාවකගේ ස්තන.
    The dress accentuated her pair beautifully.

verb “pair”

අනියත pair; ඔහු pairs; අතීත කාලය paired; අතීත කෘදන්තය paired; කෘදන්තය pairing
  1. යුගල කිරීම
    The teacher paired the students for the group project to encourage collaboration.
  2. ගැලපීම
    The bold flavors of the dish pair wonderfully with a light white wine.
  3. ඉලෙක්ට්‍රොනික උපාංග දෙකක් රැහැන් රහිතව සම්බන්ධ කිරීම.
    He paired his wireless earbuds with his phone to listen to music during his jog.
  4. යුගල වීම
    The birds pair during the spring season to raise their young.
  5. යුගල කිරීම (ප්‍රজনන)
    The biologist paired the endangered tigers in hopes of conservation.
  6. (දේශපාලනයේ) විපක්ෂයේ කෙනෙකු සමඟ එකඟ වී විශේෂ කාරණයක් පිළිබඳව ඡන්දය නොදීමට එකඟ වීම.
    The politicians paired so that both could attend important family events without affecting the vote outcome.