rococo (EN)

noun, adjective

noun “rococo”

1. rokoko (en artistesche Stil aus dem 18. Joerhonnert, dee sech duerch elaboréiert Dekoratioun an asymmetresch Designen auszeechent)
   Mellen Iech un, fir d'Iwwersetzungen vun den Beispillsätz an d'monolingual Definitioune vun all Wuert ze gesinn.

   The museum's exhibit features furniture from the rococo.
2. rokoko (Musek, e Stil vu Musek aus der selwechter Period bekannt fir seng Liichtegkeet an Eleganz)
   She enjoys playing compositions from the rococo on her violin.

adjective “rococo”

1. rokoko (am Stil vun der Rokoko-Konscht oder Dekoratioun, charakteriséiert duerch elaboréiert Ornamentik an asymmetresch Designen)
   The palace's rococo architecture attracted many visitors.
2. rokoko (iwwerlueden dekorativ)
   The author's rococo prose made the novel a challenging read.