rococo (EN)

substantivo, adjektivo

substantivo “rococo”

1. rokoko (18-jarcenta arta stilo karakterizita per kompleksa ornamado kaj asimetriaj dezajnoj)
   Aliĝu por vidi la tradukojn de ekzemplaj frazoj kaj unulingvajn difinojn de ĉiu vorto.

   The museum's exhibit features furniture from the rococo.
2. rokoko (muziko, stilo de muziko el la sama periodo konata pro sia malpezeco kaj eleganteco)
   She enjoys playing compositions from the rococo on her violin.

adjektivo “rococo”

1. rokoko (en la stilo de rokoko arto aŭ dekoracio, karakterizita per kompleksa ornamado kaj asimetriaj dezajnoj)
   The palace's rococo architecture attracted many visitors.
2. rokoka (ornama)
   The author's rococo prose made the novel a challenging read.