·

rococo (EN)
noun, adjective

noun “rococo”

එකවචන rococo, අසංඛ්‍යේය
  1. රොකෝකෝ (විශිෂ්ට අලංකරණ සහ අසමමිතික නිර්මාණ වලින් යුත් 18 වන සියවසේ කලා ශෛලියක්)
    The museum's exhibit features furniture from the rococo.
  2. රොකොකෝ (සංගීතය, එම කාලයේ සංගීත ශෛලියක්, එය සරල බවටත් සුන්දරත්වයටත් ප්‍රසිද්ධයි)
    She enjoys playing compositions from the rococo on her violin.

adjective “rococo”

මූල රූපය rococo, නොපරිමාණයන.
  1. රොකෝකෝ (රොකෝකෝ කලා හෝ අලංකරණ ශෛලියෙන්, විශිෂ්ට අලංකරණ සහ අසමමිතියකින් යුත් රටාවන්ගෙන් ලක්ෂණය වන)
    The palace's rococo architecture attracted many visitors.
  2. අතිශය අලංකාර (රොකෝකෝ)
    The author's rococo prose made the novel a challenging read.