·

rococo (EN)
Selfstandige naamwoord, byvoeglike naamwoord

Selfstandige naamwoord “rococo”

enkelvoud rococo, ontelbaar
  1. rokoko (’n 18de-eeuse artistieke styl gekenmerk deur uitgebreide versiering en asimmetriese ontwerpe)
    The museum's exhibit features furniture from the rococo.
  2. rokoko (musiek, 'n styl van musiek uit dieselfde periode bekend vir sy ligtheid en elegansie)
    She enjoys playing compositions from the rococo on her violin.

byvoeglike naamwoord “rococo”

basisvorm rococo, nie-gradeerbaar
  1. rokoko (in die styl van rokoko-kuns of -versiering, gekenmerk deur uitgebreide versiering en asimmetriese ontwerpe)
    The palace's rococo architecture attracted many visitors.
  2. oordadig versier (in die konteks van styl)
    The author's rococo prose made the novel a challenging read.