·

grace (EN)
zelfstandig naamwoord, werkwoord

zelfstandig naamwoord “grace”

enkelvoud grace, meervoud graces of ontelbaar
  1. gratie
    The ballerina danced with grace across the stage.
  2. beleefdheid
    He accepted the news with grace and dignity.
  3. (in de christelijke theologie) de vrije en onverdiende gunst van God
    They prayed for divine grace and guidance.
  4. tafelgebed
    The family said grace before starting dinner.
  5. een periode van extra tijd die wordt toegestaan voordat iets moet worden gedaan
    The company gave her a month's grace to complete the project.
  6. (muziek) een versierende noot toegevoegd aan een melodie
    The pianist included grace notes to embellish the tune.
  7. (pluralis) beleefde manieren; sociale beleefdheden
    He lacked the social graces expected at such formal events.

werkwoord “grace”

infinitief grace; hij graces; verleden tijd graced; volt. deelw. graced; ger. gracing
  1. iets of iemand eren of verfraaien door je aanwezigheid
    The renowned artist graced the gallery opening with her presence.
  2. verfraaien
    Colorful paintings graced the walls of the hallway.