·

weave (EN)
czasownik, czasownik, rzeczownik

czasownik “weave”

bezokolicznik weave; on weaves; cz.przesz. wove; im.przesz. woven; im. weaving
  1. tkać
    Grandma taught me how to weave a basket from willow branches.
  2. prząść (w kontekście tworzenia sieci lub kokonu przez owady)
    The caterpillar began to weave its cocoon against the branch.
  3. splatać
    The festival was a cultural tapestry, weaving together music, dance, and cuisine from around the world.
  4. wymyślać (w kontekście tworzenia skomplikowanej historii lub planu)
    The author wove a complex narrative that captivated readers from the first page.

czasownik “weave”

bezokolicznik weave; on weaves; cz.przesz. weaved; im.przesz. weaved; im. weaving
  1. wijać się
    The boxer weaved to dodge his opponent's punches.
  2. wytyczać (w kontekście tworzenia trasy o wijącym lub pośrednim przebiegu)
    The cyclist weaved a careful path through the congested city streets.
  3. kołysać (głową z boku na bok, często w stanie niepokoju)
    The caged parrot began to weave back and forth, showing signs of distress.

rzeczownik “weave”

lp weave, lm weaves lub niepoliczalny
  1. splot (w kontekście wzoru lub metody używanej przy tkaninie)
    Her hair was styled in a loose weave that framed her face beautifully.