·

mandate (EN)
kata nama, kata kerja

kata nama “mandate”

tunggal mandate, jamak mandates atau tak boleh dikira
  1. arahan rasmi
    The government issued a mandate requiring all citizens to wear masks in public spaces to prevent the spread of the virus.
  2. kuasa yang diberikan kepada ahli politik atau parti politik oleh pengundi untuk bertindak bagi pihak mereka
    The president saw her landslide victory as a clear mandate from the people to implement healthcare reform.
  3. tempoh masa sebuah kerajaan kekal berkuasa
    During her first mandate, the Prime Minister introduced significant environmental policies.
  4. secara historis, arahan dari Liga Bangsa-Bangsa kepada sebuah negara untuk mengurus sebuah kawasan yang ditakluki
    After World War I, the League of Nations issued a mandate to France to oversee the administration of Syria.
  5. secara historis, wilayah yang diurus di bawah arahan seperti itu dari Liga Bangsa-Bangsa
    After World War I, the League of Nations assigned Palestine as a mandate to Britain, tasking it with the administration of the territory.

kata kerja “mandate”

infinitif mandate; dia mandates; l.b. mandated; l.t. mandated; ger. mandating
  1. memberikan seseorang kuasa rasmi untuk melakukan sesuatu
    The government mandated the agency to regulate food safety standards.
  2. menghendaki sesuatu mengikut undang-undang atau peraturan
    The government mandated the wearing of helmets for all motorcycle riders.