·

mandate (EN)
ನಾಮಪದ, ಕ್ರಿಯಾಪದ

ನಾಮಪದ “mandate”

ಏಕವಚನ mandate, ಬಹುವಚನ mandates ಅಥವಾ ಅಸಂಖ್ಯಾತ
  1. ಅಧಿಕೃತ ಆಜ್ಞೆ
    The government issued a mandate requiring all citizens to wear masks in public spaces to prevent the spread of the virus.
  2. ಮತದಾರರಿಂದ ರಾಜಕೀಯ ಪಕ್ಷಕ್ಕೆ ಅಥವಾ ರಾಜಕೀಯ ನಾಯಕನಿಗೆ ನೀಡಲಾದ ಅಧಿಕಾರ
    The president saw her landslide victory as a clear mandate from the people to implement healthcare reform.
  3. ಸರ್ಕಾರದ ಅಧಿಕಾರ ಅವಧಿ
    During her first mandate, the Prime Minister introduced significant environmental policies.
  4. (ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ) ರಾಷ್ಟ್ರಸಂಘದಿಂದ ಒಂದು ದೇಶಕ್ಕೆ ವಿಜಿತ ಪ್ರದೇಶವನ್ನು ಆಳಲು ನೀಡಲಾದ ಆಜ್ಞೆ
    After World War I, the League of Nations issued a mandate to France to oversee the administration of Syria.
  5. (ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ) ರಾಷ್ಟ್ರಸಂಘದ ಆಜ್ಞೆಯಡಿಯಲ್ಲಿ ಆಳಲಾಗುವ ಪ್ರದೇಶ
    After World War I, the League of Nations assigned Palestine as a mandate to Britain, tasking it with the administration of the territory.

ಕ್ರಿಯಾಪದ “mandate”

ಅನಿಯತ mandate; ಅವನು mandates; ಭೂತಕಾಲ mandated; ಭೂತಕೃ. mandated; ಕ್ರಿ.ವಾಚಿ. mandating
  1. ಅಧಿಕೃತ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಯಾರಿಗಾದರೂ ನೀಡುವುದು
    The government mandated the agency to regulate food safety standards.
  2. ಕಾನೂನು ಅಥವಾ ನಿಯಮದಿಂದ ಏನನ್ನಾದರೂ ಆವಶ್ಯಕಗೊಳಿಸುವುದು
    The government mandated the wearing of helmets for all motorcycle riders.