·

mandate (EN)
नाम, क्रियापद

नाम “mandate”

एकवचन mandate, अनेकवचन mandates किंवा अव्यक्तवाचक
  1. आदेश
    The government issued a mandate requiring all citizens to wear masks in public spaces to prevent the spread of the virus.
  2. मतदारांकडून दिलेला अधिकार (मतदारांकडून राजकीय पक्ष किंवा नेत्याला त्यांच्या वतीने काम करण्यासाठी दिलेला अधिकार)
    The president saw her landslide victory as a clear mandate from the people to implement healthcare reform.
  3. सत्ताकाळ
    During her first mandate, the Prime Minister introduced significant environmental policies.
  4. राष्ट्रसंघाचा आदेश (इतिहासात, राष्ट्रसंघाने कोणत्या देशाला जिंकलेल्या प्रदेशाचे शासन करण्यासाठी दिलेला आदेश)
    After World War I, the League of Nations issued a mandate to France to oversee the administration of Syria.
  5. राष्ट्रसंघाच्या आदेशाखालील प्रदेश (इतिहासात, राष्ट्रसंघाच्या आदेशानुसार शासित केलेला प्रदेश)
    After World War I, the League of Nations assigned Palestine as a mandate to Britain, tasking it with the administration of the territory.

क्रियापद “mandate”

धातुस्वरूप mandate; तो mandates; भूतकाळ mandated; भूतकाळ कृदंत mandated; कृदंत mandating
  1. अधिकृत सत्ता देणे
    The government mandated the agency to regulate food safety standards.
  2. कायद्याने किंवा नियमाने आवश्यक करणे
    The government mandated the wearing of helmets for all motorcycle riders.