·

weird (EN)
przymiotnik, przysłówek, czasownik

przymiotnik “weird”

forma podstawowa weird (more/most)
  1. dziwny
    She found a weird rock that glowed in the dark.

przysłówek “weird”

weird (more/most)
  1. dziwnie
    He looked at me weird.

czasownik “weird”

bezokolicznik weird; on weirds; cz.przesz. weirded; im.przesz. weirded; im. weirding
  1. dziwić (kogoś)
    The way he kept staring at me really weirded me out.