·

weird (EN)
sıfat, zarf, fiil

sıfat “weird”

temel biçim weird (more/most)
  1. tuhaf
    She found a weird rock that glowed in the dark.

zarf “weird”

weird (more/most)
  1. tuhaf bir şekilde
    He looked at me weird.

fiil “weird”

infinitif weird; o weirds; geçmiş zaman weirded; geçmiş ort. weirded; ulaç weirding
  1. rahatsız etmek (tuhaf bulunması nedeniyle)
    The way he kept staring at me really weirded me out.