weird (EN)
прилагателно, наречие, глагол

прилагателно “weird”

weird
  1. странен
    She found a weird rock that glowed in the dark.

наречие “weird”

weird
  1. странно
    He looked at me weird.

глагол “weird”

weird; he weirds; past weirded, part. weirded; ger. weirding
  1. притеснявам (когато нещо изглежда странно)
    The way he kept staring at me really weirded me out.