·

weird (EN)
сын атооч, наречие, этиш

сын атооч “weird”

негизги форма weird (more/most)
  1. сырдуу
    She found a weird rock that glowed in the dark.

наречие “weird”

weird (more/most)
  1. сырдуу түрдө
    He looked at me weird.

этиш “weird”

инфинитив weird; ал weirds; өткөн чак weirded; өткөн пат. weirded; гер. weirding
  1. таң калтыруу (сырдуулугу менен бирөөнү ыңгайсыз сезимге салуу)
    The way he kept staring at me really weirded me out.