·

weird (EN)
വിശേഷണം, ക്രിയാവിശേഷണം, ക്രിയ

വിശേഷണം “weird”

അടിസ്ഥാന രൂപം weird (more/most)
  1. അസാധാരണം
    She found a weird rock that glowed in the dark.

ക്രിയാവിശേഷണം “weird”

weird (more/most)
  1. വിചിത്രമായി
    He looked at me weird.

ക്രിയ “weird”

അവ്യയം weird; അവൻ weirds; ഭൂതകാലം weirded; ഭൂതകൃത് weirded; ക്രിയാനാമം weirding
  1. വിചിത്രതയാൽ (ഒരാളെ) അസ്വസ്ഥമാക്കുക
    The way he kept staring at me really weirded me out.