·

branch (EN)
substantivo, verbo

substantivo “branch”

sing. branch, plur. branches
  1. branĉo
    The bird built its nest on a high branch.
  2. filio
    She deposited the money at the branch nearest her home.
  3. parto de io kiu dividiĝas de ĉefa sekcio
    The road splits into two branches after the bridge.
  4. branĉo (scienca aŭ akademia)
    Psychology is a branch of science that explores the human mind.
  5. branĉo (genealogia)
    They belong to the Canadian branch of the family.
  6. (en komputiko) aparta versio de programara projekto en fonta kontrolo
    The developers created a new branch to test the features.
  7. rivereto
    They went fishing in the branch behind their farmhouse.

verbo “branch”

infinitivo branch; li branches; pasinteco branched; pasinta part. branched; ger. branching
  1. branĉiĝi
    The river branches into multiple streams in the valley.
  2. produktadi branĉojn (de planto aŭ arbo)
    The old oak tree has begun to branch again in spring.
  3. (en komputiko) moviĝi al alia parto de programo bazita sur kondiĉo
    The program branches to a new function when the user clicks the button.