·

branch (EN)
именка, глагол

именка “branch”

едн. branch, мн. branches
  1. гранка
    The bird built its nest on a high branch.
  2. филијала
    She deposited the money at the branch nearest her home.
  3. дел од нешто што се одвојува од главниот дел
    The road splits into two branches after the bridge.
  4. гранка (наука)
    Psychology is a branch of science that explores the human mind.
  5. огранок (семејство)
    They belong to the Canadian branch of the family.
  6. (во компјутерство) посебна верзија на софтверски проект во контрола на изворниот код
    The developers created a new branch to test the features.
  7. поток
    They went fishing in the branch behind their farmhouse.

глагол “branch”

инфинитив branch; тој branches; мин. вр. branched; мин. прид. branched; гер. branching
  1. разгранува се
    The river branches into multiple streams in the valley.
  2. да произведе гранки (на растение или дрво)
    The old oak tree has begun to branch again in spring.
  3. (во компјутерство) да се премести на друг дел од програмата врз основа на услов
    The program branches to a new function when the user clicks the button.