·

branch (EN)
பெயர்ச்சொல், வினைச்சொல்

பெயர்ச்சொல் “branch”

எக branch, பல் branches
  1. கிளை
    The bird built its nest on a high branch.
  2. கிளை (அமைப்பு)
    She deposited the money at the branch nearest her home.
  3. முக்கிய பகுதியிலிருந்து பிரியும் ஒரு பகுதி.
    The road splits into two branches after the bridge.
  4. துறை
    Psychology is a branch of science that explores the human mind.
  5. கிளை (குடும்ப மரபு)
    They belong to the Canadian branch of the family.
  6. (கணினியில்) மூலக் கட்டுப்பாட்டில் ஒரு மென்பொருள் திட்டத்தின் தனித்துவமான பதிப்பு.
    The developers created a new branch to test the features.
  7. ஓடை
    They went fishing in the branch behind their farmhouse.

வினைச்சொல் “branch”

எழுவாய் branch; அவன் branches; இறந்த காலம் branched; இறந்த பங்கு. branched; நட. branching
  1. கிளையாகப் பிரிதல்
    The river branches into multiple streams in the valley.
  2. கிளைகள் உருவாக்க (தாவரம் அல்லது மரம்)
    The old oak tree has begun to branch again in spring.
  3. (கணினியில்) ஒரு நிபந்தனை அடிப்படையில் ஒரு நிரலின் வேறு பகுதியிற்கு நகர்த்துதல்
    The program branches to a new function when the user clicks the button.