match (EN)

noun, verb

noun “match”

1. Match
   Mellen Iech un, fir d'Iwwersetzungen vun den Beispillsätz an d'monolingual Definitioune vun all Wuert ze gesinn.

   He lit a match to light the candles on the birthday cake.
2. Match
   The soccer match attracted thousands of fans to the stadium.
3. Gläich (eng Persoun oder Saach, déi an iergendenger Hisiicht gläich wéi eng aner ass)
   She has finally found her match in this chess tournament.
4. Match (eng Persoun oder Saach, déi gutt zu enger anerer passt)
   His skills are a perfect match for the job requirements.
5. Passung
   The colors of the walls and the curtains are a good match.

verb “match”

1. entspriechen (datselwecht oder änlech wéi eppes anescht sinn)
   The pattern on the pillow matches the bedspread.
2. passend maachen (Saachen zesummebréngen oder kombinéieren, sou datt se zesummen attraktiv ausgesinn)
   She tried to match her shoes with her handbag.
3. gläichkommen (am Sënn vun der Fäegkeet oder Leeschtung)
   In the final lap, he matched the leader.
4. mat eppes iwwerteneestëmmen oder averstane sinn
   His testimony doesn't match the evidence.