·

venture (EN)
fiil, isim

fiil “venture”

infinitif venture; o ventures; geçmiş zaman ventured; geçmiş ort. ventured; ulaç venturing
  1. tehlikeli bir yolculuğa çıkmak
    She ventured into the dark forest despite the warnings of danger.
  2. kazanç umuduyla değerli bir şeyi riske atmak
    She ventured her entire savings on the new business, hoping it would pay off.
  3. deniz yoluyla bir yere bir şey göndermek (kaybolma veya zarar görme riski bilinerek)
    She ventured her savings in the new coffee shop, hoping it would become a success.
  4. tereddütle veya eleştiri riski altında bir fikir veya görüş belirtmek
    Timidly, he ventured his guess at the answer to the riddle.

isim “venture”

tekil venture, çoğul ventures
  1. riskli girişim
    She embarked on a solo venture across the Atlantic, aware of the perilous journey ahead.