fiduciary (EN)

przymiotnik, rzeczownik

przymiotnik “fiduciary”

1. Powierniczy (opisujący relację, w której jedna osoba lub podmiot musi działać w dobrej wierze i uczciwości na korzyść innej osoby).
   Zarejestruj się, aby zobaczyć tłumaczenia przykładowych zdań i definicje jednojęzyczne każdego słowa.

   Financial advisors have a fiduciary duty to act in the best interests of their clients.
2. fiducjarny (odnoszący się do pieniędzy, które zależą od zaufania publicznego dla swojej wartości, jak waluta papierowa nieoparta na fizycznych towarach)
   After the gold standard was abolished, the government issued fiduciary currency.
3. Powierniczy (służący jako zaufany punkt odniesienia)
   The surveyors placed fiduciary markers along the property boundary.

rzeczownik “fiduciary”

1. Powiernik (ktoś, kto przechowuje aktywa lub informacje w zaufaniu dla innej osoby i ma obowiązek działać w jej najlepszym interesie)
   As the executor of the will, she became the fiduciary for her late father's estate.
2. (osoba w teologii) osoba, która polega wyłącznie na wierze dla zbawienia, bez potrzeby dobrych uczynków
   The preacher argued against the fiduciaries who believed that faith without action was sufficient.