fiduciary (EN)

adjective, noun

adjective “fiduciary”

1. Fiduciär (eng Bezéiung beschreiwen, wou eng Persoun oder Entitéit am gudde Glawen an Éierlechkeet am Interessi vun engem aneren handelt)
   Mellen Iech un, fir d'Iwwersetzungen vun den Beispillsätz an d'monolingual Definitioune vun all Wuert ze gesinn.

   Financial advisors have a fiduciary duty to act in the best interests of their clients.
2. Fiduciär (am Zesummenhang mat Suen, déi op ëffentlechem Vertrauen fir hire Wäert baséieren, wéi Pabeiergeld dat net duerch physesch Wueren ofgeséchert ass)
   After the gold standard was abolished, the government issued fiduciary currency.
3. Fiduciär (als e vertrauenswürdege Referenzpunkt déngen)
   The surveyors placed fiduciary markers along the property boundary.

noun “fiduciary”

1. Fiduciaire (een, deen Verméigen oder Informatiounen am Vertrauen fir eng aner Persoun hält an d'Flicht huet, an hirem beschten Interessi ze handelen)
   As the executor of the will, she became the fiduciary for her late father's estate.
2. (am Theologie) eng Persoun, déi eleng op de Glawen fir d'Erléisung vertraut, ouni d'Noutwendegkeet vu gudde Wierker.
   The preacher argued against the fiduciaries who believed that faith without action was sufficient.