·

beg (EN)
sögn

sögn “beg”

nafnháttur beg; hann begs; þátíð begged; lh. þt. begged; nhm. begging
  1. að biðja einhvern innilega eða lítillátlega um eitthvað
    She begged her friend to lend her the dress for the party.
  2. að betla
    She begged her friend for a loan to pay her rent.
  3. að biðja um (með skýringu: í samhengi við að valda neikvæðri eða ofbeldisfullri viðbrögðum með hegðun eða aðgerðum)
    By constantly teasing that stray dog, you're begging for a bite.
  4. að kalla á (með skýringu: þegar eitthvað vantar greinilega eða er augljóslega í þörf fyrir eitthvað)
    The barren landscape begged for rain to quench its thirst.
  5. að vekja spurningu (í orðasambandinu "að vekja spurningu")
    His explanation about the project's delay begs the question of why there was no prior communication.