embargo (EN)

Selfstandige naamwoord, werkwoord

Selfstandige naamwoord “embargo”

1. embargo (’n regeringsbevel wat handel met ’n bepaalde land of die uitruil van spesifieke goedere beperk)
   Teken in om die vertalings van voorbeeldsinne en enkeltaal definisies van elke woord te sien.

   The international community placed an embargo on the nation's oil exports to pressure its government.
2. embargo (’n tydelike beperking op die publikasie van sekere inligting)
   The scientists agreed to an embargo on the research findings until the official conference.
3. embargo (histories, 'n bevel deur 'n regering wat skepe verbied om die hawe te verlaat)
   During the war, the port city was under embargo to prevent supplies from reaching the enemy.

werkwoord “embargo”

1. 'n Embargo op iets plaas, soos handel of goedere.
   In response to the crisis, several countries decided to embargo the export of critical materials.
2. om 'n tydelike beperking op die vrystelling van inligting te plaas
   The committee embargoed the report until after the official review was completed.