·

tailgate (EN)
isim, fiil

isim “tailgate”

tekil tailgate, çoğul tailgates
  1. Bir aracın arka kısmında bulunan, yükleme ve boşaltma için aşağı doğru açılabilen menteşeli tahta veya kapı.
    He lowered the tailgate of his pickup truck to load the heavy boxes.
  2. (İngiltere) hatchback bir arabanın arka kapısı
    She opened the tailgate to put her groceries in the car.

fiil “tailgate”

infinitif tailgate; o tailgates; geçmiş zaman tailgated; geçmiş ort. tailgated; ulaç tailgating
  1. Başka bir aracın arkasında tehlikeli derecede yakın mesafede sürmek.
    The impatient driver tailgated me all the way to the city.