·

tailgate (EN)
Nafnorð, sögn

Nafnorð “tailgate”

eintala tailgate, fleirtala tailgates
  1. hjaraborð eða hurð aftan á ökutæki sem hægt er að opna niður til að hlaða og afferma.
    He lowered the tailgate of his pickup truck to load the heavy boxes.
  2. afturhurð á skutbíl
    She opened the tailgate to put her groceries in the car.

sögn “tailgate”

nafnháttur tailgate; hann tailgates; þátíð tailgated; lh. þt. tailgated; nhm. tailgating
  1. aka hættulega nálægt aftan á öðru ökutæki
    The impatient driver tailgated me all the way to the city.