·

tailgate (EN)
именка, глагол

именка “tailgate”

едн. tailgate, мн. tailgates
  1. шаркаста табла или врата на задниот дел од возилото која може да се отвори надолу за вчитување и истоварување
    He lowered the tailgate of his pickup truck to load the heavy boxes.
  2. (Велика Британија) задната врата на хечбек автомобил
    She opened the tailgate to put her groceries in the car.

глагол “tailgate”

инфинитив tailgate; тој tailgates; мин. вр. tailgated; мин. прид. tailgated; гер. tailgating
  1. да се вози опасно блиску зад друго возило
    The impatient driver tailgated me all the way to the city.