·

beacon (EN)
noun

noun “beacon”

එකවචන beacon, බහුවචන beacons
  1. අවදානමක් හෝ සංඥාවක් යැවීමට දල්වන ලද ගිනිදළුව (උදා: සතුරු පැමිණීම පිළිබඳ)
    As the enemy troops advanced, the villagers lit a beacon on the hilltop to warn the neighboring towns.
  2. නාවිකයන්ට මාර්ග පෙන්වා දීමට හෝ අනතුරු අවදානම් කරවීමට ඉඩමේ හෝ ඉතා අවම ජලයේ තැබූ දැක්කෙන්නට පහසු වස්තුව
    The lighthouse served as a beacon, guiding ships safely around the treacherous rocks.
  3. ආශාව හෝ අනතුරු අවදානම් කරවන ලක්ෂණයක් ලෙස ප්‍රතීකාව (උදා: ආදර්ශයක් හෝ අනතුරු ඉසව්වක් ලෙස)
    In the midst of the crisis, the charity's relief efforts were a beacon of hope to those in need.
  4. සමීප ජංගම උපාංග වෙත සංඥාවක් යවන විද්‍යුත් උපාංගය (උදා: ජංගම උපාංග සමීප වූ විට විශේෂ කාර්යයන් සක්‍රීය කරන)
    The museum installed beacons throughout the exhibits, which sent information to visitors' smartphones about the artwork.
  5. පරිශීලක ප්‍රවර්තනය හෝ දත්ත එකතු කිරීමට වෙබ් අඩවියක තැබූ කුඩා කේත කැබලිය (උදා: වෙබ් පිරිවිතර හෝ ප්‍රවර්තන හඹා බැලීමට)
    The company's website used a beacon to track user behavior and gather analytics for targeted advertising.