·

beacon (EN)
именка

именка “beacon”

едн. beacon, мн. beacons
  1. светилник (за предупредување или сигнал)
    As the enemy troops advanced, the villagers lit a beacon on the hilltop to warn the neighboring towns.
  2. ознака (за водич на морнарите и предупредување за опасности)
    The lighthouse served as a beacon, guiding ships safely around the treacherous rocks.
  3. светилник (преносно за надеж или опасност)
    In the midst of the crisis, the charity's relief efforts were a beacon of hope to those in need.
  4. електронски предавател (за испраќање сигнали до мобилни уреди)
    The museum installed beacons throughout the exhibits, which sent information to visitors' smartphones about the artwork.
  5. следачки код (на веб-страница за следење на корисничко однесување)
    The company's website used a beacon to track user behavior and gather analytics for targeted advertising.