·

borrow (EN)
czasownik, rzeczownik

czasownik “borrow”

bezokolicznik borrow; on borrows; cz.przesz. borrowed; im.przesz. borrowed; im. borrowing
  1. pożyczyć (coś od kogoś)
    She asked to borrow a book from the library.
  2. zaciągnąć (pożyczkę)
    They planned to borrow from the bank to buy a new car.
  3. przyjąć pomysł lub metodę od innej osoby lub źródła
    The artist borrowed styles from different cultures to create her unique paintings.
  4. poprosić kogoś o chwilę czasu lub pomoc
    Could I borrow you for a second to help me carry these boxes?
  5. zapożyczyć (w językoznawstwie, przyjąć słowo z innego języka)
    Many English words are borrowed from Latin and Greek.
  6. pożyczać (w matematyce, zabrać jedynkę z cyfry o wyższej wartości miejsca i dodać dziesięć do następnej cyfry przy odejmowaniu)
    When subtracting 9 from 23, you need to borrow from the tens place.

rzeczownik “borrow”

lp borrow, lm borrows lub niepoliczalny
  1. borrow (w golfie, ilość nachylenia na greenie, która wpływa na tor piłki)
    The player carefully studied the borrow before making his putt.
  2. nasyp (w budownictwie, materiał wykopany z jednego miejsca, aby być użytym jako wypełnienie w innym)
    The construction crew used borrow from the nearby hill to build up the roadway.