·

refuse (EN)
กริยา, คำนาม

กริยา “refuse”

อินฟินิทีฟ refuse; เขา refuses; อดีต refused; อดีต ส่วน หนึ่ง refused; กริยา เติม -ing refusing
  1. ปฏิเสธ (สิ่งที่เสนอให้)
    She refused the dessert, saying she was full.
  2. ปฏิเสธ (การกระทำ)
    He refused to help me when I asked him to carry the boxes.
  3. ปฏิเสธ (ไม่อนุญาต)
    The bank refused him a loan because of his poor credit history.
  4. ยับยั้ง
    The general refused the right flank to reinforce the center.

คำนาม “refuse”

เอกพจน์ refuse, นับไม่ได้
  1. ขยะ
    The city's refuse is collected every Monday.