·

refuse (EN)
етістік, зат есім

етістік “refuse”

инфинитив refuse; ол refuses; өтк. шақ refused; өтк. есімше refused; көсемше refusing
  1. бас тарту (ұсынылған нәрседен)
    She refused the dessert, saying she was full.
  2. бас тарту (біреудің өтінішін орындаудан)
    He refused to help me when I asked him to carry the boxes.
  3. рұқсат бермеу
    The bank refused him a loan because of his poor credit history.
  4. шегіндіру (әскерді)
    The general refused the right flank to reinforce the center.

зат есім “refuse”

жекеше refuse, санауға келмейтін
  1. қоқыс
    The city's refuse is collected every Monday.