етістік “refuse”
инфинитив refuse; ол refuses; өтк. шақ refused; өтк. есімше refused; көсемше refusing
- бас тарту (ұсынылған нәрседен)
Тіркеліңіз, мысал сөйлемдердің аудармаларын және әрбір сөздің біртілдік анықтамаларын көру үшін.
She refused the dessert, saying she was full.
- бас тарту (біреудің өтінішін орындаудан)
He refused to help me when I asked him to carry the boxes.
- рұқсат бермеу
The bank refused him a loan because of his poor credit history.
- шегіндіру (әскерді)
The general refused the right flank to reinforce the center.
зат есім “refuse”
жекеше refuse, санауға келмейтін
- қоқыс
The city's refuse is collected every Monday.