·

refuse (EN)
ക്രിയ, നാമം

ക്രിയ “refuse”

അവ്യയം refuse; അവൻ refuses; ഭൂതകാലം refused; ഭൂതകൃത് refused; ക്രിയാനാമം refusing
  1. നിരസിക്കുക (ആവശ്യമില്ലെന്ന് പറയുക)
    She refused the dessert, saying she was full.
  2. നിരസിക്കുക (ചെയ്യാൻ സമ്മതിക്കില്ലെന്ന് പറയുക)
    He refused to help me when I asked him to carry the boxes.
  3. അനുവദിക്കാതിരിക്കുക
    The bank refused him a loan because of his poor credit history.
  4. പിന്മാറ്റുക (സൈനികരെ)
    The general refused the right flank to reinforce the center.

നാമം “refuse”

എകവചം refuse, എണ്ണാനാവാത്തത്
  1. മാലിന്യം
    The city's refuse is collected every Monday.