феъл “shove”
инфинитив shove; ӯ shoves; замони гузашта shoved; ҳиссаи гуз. shoved; гер. shoving
- тела додан
Ба қайд гиред, то тарҷумаҳои ҷумлаҳои намунавӣ ва таърифҳои якзабонаи ҳар як калимаро бинед.
He shoved the door open with his shoulder.
- партофтан (беэҳтиётона)
He shoved his clothes into the suitcase without folding them.
ном маъноӣ “shove”
якш. shove, ҷам. shoves
- тела (қувватнок)
She gave the heavy box a shove to move it across the floor.