·

shove (EN)
กริยา, คำนาม

กริยา “shove”

อินฟินิทีฟ shove; เขา shoves; อดีต shoved; อดีต ส่วน หนึ่ง shoved; กริยา เติม -ing shoving
  1. ผลัก
    He shoved the door open with his shoulder.
  2. ยัด
    He shoved his clothes into the suitcase without folding them.

คำนาม “shove”

เอกพจน์ shove, พหูพจน์ shoves
  1. การผลัก (อย่างแรง)
    She gave the heavy box a shove to move it across the floor.