·

shove (EN)
வினைச்சொல், பெயர்ச்சொல்

வினைச்சொல் “shove”

எழுவாய் shove; அவன் shoves; இறந்த காலம் shoved; இறந்த பங்கு. shoved; நட. shoving
  1. தள்ளு
    He shoved the door open with his shoulder.
  2. நுழை (அவசரமாக)
    He shoved his clothes into the suitcase without folding them.

பெயர்ச்சொல் “shove”

எக shove, பல் shoves
  1. தள்ளுதல்
    She gave the heavy box a shove to move it across the floor.