·

pant (EN)
феъл، ном маъноӣ

феъл “pant”

инфинитив pant; ӯ pants; замони гузашта panted; ҳиссаи гуз. panted; гер. panting
  1. нафаскашии тез
    The dog panted after playing fetch in the park.
  2. орзу кардан (бо шиддат)
    She panted for a chance to travel the world.
  3. тапидан (дили тез задан)
    His heart panted with anticipation before the performance.
  4. васеъ ва танг шудан (бо фишор)
    The ship's metal hull panted in the rough seas.

ном маъноӣ “pant”

якш. pant, ҷам. pants
  1. нафаси тезу вазнин ё ҳуштакзанӣ
    He took a pant after sprinting to the finish line.
  2. (маҷозӣ) орзуи шадид ё хоҳиши қавӣ
    His pant for success drove him to work tirelessly.