·

pant (EN)
فعل، اسم

فعل “pant”

مصدر pant؛ او pants؛ گذشته panted؛ اسم مفعول panted؛ اسم مصدر panting
  1. نفس نفس زدن
    The dog panted after playing fetch in the park.
  2. اشتیاق داشتن (به شدت)
    She panted for a chance to travel the world.
  3. تپیدن (به شدت)
    His heart panted with anticipation before the performance.
  4. تپیدن (به دلیل فشار یا استرس)
    The ship's metal hull panted in the rough seas.

اسم “pant”

مفرد pant، جمع pants
  1. نفس سریع و سنگین یا نفس نفس زدن
    He took a pant after sprinting to the finish line.
  2. (به‌صورت مجازی) اشتیاق یا آرزوی شدید
    His pant for success drove him to work tirelessly.