·

succumb (EN)
క్రియ

క్రియ “succumb”

అవ్యయము succumb; అతడు succumbs; భూతకాలము succumbed; భూత కృత్య వాచకం succumbed; కృత్య వాచకం succumbing
  1. లొంగిపోవు
    Despite his diet, he succumbed to the allure of the chocolate cake.
  2. చనిపోవు (ఒక నిర్దిష్ట కారణం వల్ల)
    Despite the doctors' efforts, he succumbed to his injuries after the accident.