·

succumb (EN)
வினைச்சொல்

வினைச்சொல் “succumb”

எழுவாய் succumb; அவன் succumbs; இறந்த காலம் succumbed; இறந்த பங்கு. succumbed; நட. succumbing
  1. மிகுந்த சக்திக்கு அல்லது விருப்பத்திற்கு வழங்குதல்
    Despite his diet, he succumbed to the allure of the chocolate cake.
  2. குறிப்பிட்ட காரணத்தால் இறப்பது
    Despite the doctors' efforts, he succumbed to his injuries after the accident.