·

succumb (EN)
ക്രിയ

ക്രിയ “succumb”

അവ്യയം succumb; അവൻ succumbs; ഭൂതകാലം succumbed; ഭൂതകൃത് succumbed; ക്രിയാനാമം succumbing
  1. കീഴടങ്ങുക
    Despite his diet, he succumbed to the allure of the chocolate cake.
  2. മരിക്കുക (ഒരു നിര്‍ദ്ദിഷ്ട കാരണത്താൽ)
    Despite the doctors' efforts, he succumbed to his injuries after the accident.