·

dog (EN)
பெயர்ச்சொல், வினைச்சொல்

பெயர்ச்சொல் “dog”

எக dog, பல் dogs
  1. நாய்
    The dog wagged its tail happily when its owner came home.
  2. ஆண் நாய்
    The breeder selected the strongest dog for breeding purposes.
  3. நண்பன் (சமூகத்தில்)
    What's up, dog? Haven't seen you in a while.
  4. பிடி கருவி
    He secured the metal beam with a dog to keep it steady.
  5. ஹாட் டாக்
    We grabbed some dogs and drinks at the fair.
  6. (அவமதிப்பு) மோசமானவர் (பெண்)
    They unfairly called her a dog because of her appearance.

வினைச்சொல் “dog”

எழுவாய் dog; அவன் dogs; இறந்த காலம் dogged; இறந்த பங்கு. dogged; நட. dogging
  1. தொடர்ந்து பின்தொடர
    The journalist dogged the celebrity for an exclusive interview.
  2. தொந்தரவு செய்ய
    Doubt and fear dogged him throughout the competition.
  3. பிடிக்க முயற்சிக்க
    The policeman dogged the thief through the crowded market.
  4. (கப்பல்) கதவை உறுதியாக பூட்ட
    Be sure to dog down all the hatches before we set sail.
  5. (அவமதிப்பு) கேலி செய்ய
    They dogged him for his outdated fashion sense.
  6. (இங்கிலாந்து அர்த்தம்) பொது இடத்தில் பாலியல் செயல்பாட்டில் ஈடுபடுதல் அல்லது அவற்றைக் கவனித்தல்.
    Authorities are cracking down on people who dog in secluded areas.